Dogancan Çapık

Hoşgörülü yazar önsözü : Bu yazıyı okuyanlar ikiye ayrılır : "Ben zaten böyle düşünüyordum ki" ve "Benim de böyle düşünmem lazım". Diğer opsiyonlar devre dışı bırakılmış olup, bu duruma farklı bir bakış açısıyla yaklaşan herkesin peşine düşerim. Vicdan. Altı harfin 1/574312172 ihtimalle bir araya gelmesiyle oluşan bir sözcük. Ve hayatımız boyunca neredeyse bu ihtimal sayısı kadar aklımıza gelir. Ama o kadar sinsidir ki, genelde karşımıza farklı bir formla, durumla, duyguyla ortaya çıkar. Ortaya çıktığı anda çözümü ise geçici ve kalıcı olmak suretiyle iki şekilde mevcuttur. Geçici çözüm, halk arasında bilinen adıyla vicdan rahatlatma eylemi, insan bedeninde ve ruhunda aspirin etkisi yaratır. Diğer canlılara karşı hissettiğimiz acımak, üzülmek gibi duyguların doğal sonucudur. Ve bu duygulardan herhangi birini hissettiğiniz anda artık geriye dönüş imkansızdır. Çünkü bu durumdan sonra yapacağınız eylemlerin -çoğunluğu değil- tamamı geçici çözümdür. Örneğin yolda bi

Not: Bu yazı bir ütopya niteliğinde olup, bu ütopyayı gerçekleştirmek isteyen her gönüllülük hareketinın başarıya ulaşması kuvvetle muhtemeldir. Not2: "Şirket" yazmamın nedeni tamamen ironik olup, bu konuda üstüme gelinmemesini rica ederim. Şirketin kalbi, beyni olan ve onlarsız işlevsiz bir şirket olacağını bildiğimiz gönüllülerden başlayalım. Peki gönüllülük iyilik yapmak mıdır? Tabi ki hayır. Yapılan gönüllülükten ötürü her iki taraf da haz alır ve bu iyilik olmaktan çıkar. Şirketteki her bir gönüllünün tek amacı karşısındaki canlıyı mutlu etmektir. Karşısındaki canlıyı mutlu etmenin doğal sonucu ise mutlu olmaktır. Kısaca gönüllü mutlu etmek için çalışır, ödemesini de mutluluk olarak alır. Ama bu ödeme, başka hiç bir ödemenin adil olamayacağı kadar adildir. Çünkü her gönüllü mutlu ettiği kadar mutlu olur. Herhangi bir otoriteye bağlı kalmadan... Ve şirketin atardamarı olan bu kısım aslında en rahat kısmıdır. Kimseye herhangi bir şekilde zorlama yapılamaz, yapılmama